کتاب «چهل حدیث» بر مبنای تقریرات و گفته های امام خمینی(ره) در مدرسۀ فیضه و مدرسۀ ملا صادق، توسط معظم له بر اساس سنت «اربعین» نویسی نوشته شده است. 33 حدیث این کتاب به موضوعات اخلاقی و عوامل هلاک و نجات انسان می پردازد و هفت حدیث آخر آن در مورد عقاید و دیگر معارف اسلامی می باشد.
«اصغر مددی» تلاش کرده است کتاب چهل حدیث را با حفظ مطالب اصلی و اصول ساده نویسی و روان نویسی برای بهره مندی هرچه بیشتر مخاطب، تلخیص کند. او همچنین برای حفظ سادگی و درک هرچه بهتر مفاهیم پنج حدیث آخر را که فهم آن نیازمند زمینه های تخصصی بوده و در موضوعات جبر و تفویض عرفانی، بحث ذات اسماء و صفات حق تعالی و… می باشند را حذف نموده است.
در آغاز این کتاب امام خمینی(ره) با روایتی از پیامبر اکرم (ص) به اهمیت جهاد به نفس می پردازد و نفس انسان را دارای درجاتی می داند که از جنود رحمانی و عقلانی و جنود شیطانی و جهلانی تشکیل شده است و هرکدام که پیروز شوند سرنوشت انسان را به سمت خود رقم می زنند. اگر جنود رحمانی پیروز شود انسان اهل سعادت و رحمت خواهد بود و با انبیاء، اولیا و صالحین محشور می شود، و اگر جنود شیطانی و لشکر جهل غالب شود انسان اهل شقاوت و غضب خواهد بود و در زمرۀ شیاطین، کفار و محرومین محشور می گردد.
در ادامه کتاب با موضوعاتی مانند: ریا، عُجب، کبر، حسادت، حب و علاقه به دنیا، خشم و غضب، انفاق و بخشش، طولانی بودن آرزو و هوای نفس ، اهمیت تفکر و تعقل، نقش توکل در زندگی، توبه و … آشنا می شویم.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
« از جناب عبد صالح عارف به وظایف عبودیت، صاحب مقامات و کرامات، علی بن طاووس، قدس الله نفسه، منقول است که روز اول تکلیف خود را جشن می گرفته و سور و سرور می کرده و عید محسوب می کرده، برای آن که خدای تبارک و تعالی او را در آن روز مفتخر فرموده به اذن در فعل طاعات. آیا برای این روح لطیف باید فعل طاعات را صبر در مکروهات در باطن به شمار آورد؟…»
ابتدا امتیاز خود را از طریق اعطای ستاره به این کتاب مشخص کنید و سپس دیدگاه خود را بنویسید.