تذکره الاولیا کتابی عرفانی است که فریدالدین عطار نیشابوری با نثر ساده و در قسمت هایی مسجع، در شرح احوال بزرگان اولیاء و مشایخ صوفیه به فارسی به نگارش درآورده است . این کتاب 72 باب دارد که هر باب به یکی از این بزرگان می پردازد. این نسخه که به تصحیح قلم استاد شفیعی کدکنی است حاصل چندین سال تدریس این کتاب به عنوان یکی از دورس دانشجویان در دانشگاه تهران بوده است. وی تلاش کرده است تا با استفاده از نسخه های مختلف و تجربه ی چندین ساله ای که در تدریس این کتاب دارد نسخه ی کاملی (اگر نسخه ی کامل امکان پذیر باشد) از این کتاب ارائه کند. او خود درباره ی مطالعه ی این کتاب به دو روش اشاره می کند روشی همانند خواندن کتاب” حسین کرد” و روش خواندن ” تراکتاتوس ویتگن اشتاین”. در روش اول خواننده به صورت سطحی و رمان وار اثر را می خواند و پیش می رود اما در روش دوم تامل و تعمق بیشتری نیاز است که شاید فهم و درک جمله ای از آن روزها زمان ببرد. استاد شفیعی کدکنی می گوید که تلاش کرده است خوانندگانی که از روش دوم استفاده می کنند را در این تصحیح اقناع کند.