«برگی از خطه کشوین» به تحقیق و نگارش مسعود آتشگران(-۱۳۴۷)، یک مطالعه تاریخ شفاهی پیرامون جوانان جمعیت حافظ وحدت قزوین است. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: هم زمان با درهم شکستن آخرین مقاومت سازمان نظامی ـ امنیتی رژیم شاهنشاهی و اعلام بی‌طرفی ارتش در مرکز کشور، پایتخت کشور ایران و دیگر نقاط با مشارکت توده‌های مردم و زیرنظر رهبران انقلاب شاهد حرکتی یکنواخت و خودجوش بود. این خلاء قدرت همراه بود با هرج و مرج، جنگ داخلی و شورش در نقاط مختلف کشور و وظیفۀ نظام سیاسی برقراری نظم و امنیت و آرامش بود. و تمامی این حوادث مصادف بود با زمانی که رهبران انقلاب در مسیر جنبش خود به پیروزی رسیده و شهد پیروزی را با پوست و گوشت خویش درک کرده بودند و یقین داشتند که مسئولیت خون شهداء و حفظ امنیت کشور بر گردن آنان است. پس برای ادای دین، همت کردند تا شالوده و پایه‌های نظام جدید را پی ریزی کنند و بن مایۀ ‌آن را شکل‌گیری نهادهای جدید گذاشتند. در واقع، نهادهای پدیدار شده تضمینی بر ادامۀ حیات نظام جدید و بقاء آن بود و اهداف ملت را دنبال می‌کرد. در این برهۀ زمانی تشکیل کمیته‌های مردمی بلافاصله پس از پیروزی نهضت که به‌طور تدریجی تکوین یافت، توانست در کوران ناآرامی در کشور و هیجانات توده‌ای به حفظ امنیت مردم کمک شایانی کند. ایجاد نهادهای انقلابی پس از انقلاب نشانه‌ای از عمق آمال و آرزوهای ملت و رهبران آن بود که ناشی از فرهنگ و اندیشۀ ‌اسلامی ـ ملی مردم آرمان‌خواه بوده است. براین مبنا بود که تشکلی نوپا از موج خروشان جوانان و مردم مبارز قزوین برای حفظ و حراست از اصل انقلاب اسلامی به رهبری زعیم عالی‌قدر حضرت امام خمینی (رحمه‌الله علیه) پا به عرصۀ ‌وجود گذاشت که بعدها با نام «جمعیت حافظ وحدت در قزوین» تجلّی عینی یافت.