آزادی یعنی آزادی؛ خواه قوانین حکومت “بورژوایی” آن را حمایت کنند و خواه قوانین حکومت کمونیستی حامی آن باشند.
براساس این واقعیت که امروز دولتهای کمونیستی به حقوق مدنی احترام نمی گذارند و آزادی بیان و تجمع را تضمین نمی کنند،
نمی توان نتیجه گرفت که این آزادی ها و حقوق ” بورژوایی” هستند. آزادی بورژوایی به طور متناوب و نادرست با آزادی برای پول درآوردن بیش از میزان ،نیاز معادل گرفته می شود زیرا این یعنی تنها نوع ” آزادی” که در اروپای شرقی هم مورد احترام قرار دارد؛ یعنی در جایی که به راستی می توان بسیار ثروتمند شد.
اگر بخواهیم با زبانی معنی دار و نه اصطلاحی صرف حرف بزنیم، باید بگوییم اختلاف میان فقیر و غنی بر حسب درآمد در شرق بسیار بیشتر از سایر کشورها ،نمایان و اگر چند میلیونر را کنار بگذارید حتی از ایالات متحده هم بیشتر است ولی موضوع اصلی این هم نیست و تکرار می کنم موضوع تنها و تنها می تواند این باشد که آیا می توانم آنچه را می خواهم بگویم و
چاپ کنم یا نمی توانم؟