«املت دسته دار» را باید شاخص ترین اثر ناصر فیض بدانیم؛ هرچند اگر او خود کارهای دیگرش را دوست داشته باشد! با این حال، مجموعه کارهایی که قرار نبود برای چاپ از زیر دست طنزپرداز نامدار کشورمان خارج شود، به نحوی مرتب شد و به قول خودش ریز و درشتشان کرد تا در قالب کتابی با همین عنوان به دست مخاطب برسد. او در مقدمه کوتاه و طنز کتاب از ماجرای چاپ این آثار سخن می گوید و معتقد است که طنزپرداز باید رو داشته باشد تا قریحه اش رو بیاید و این رو داشتن هیچ مناسبتی با پررو بودن ندارد. او در همین چند سطر، دفتر طنز حوزه هنری را هم معرفی کرده و چاپ آثار جوان تر ها را وزش هوای تازه خوانده است. شعرهای «املت دسته دار»، طنز روراست، صریح و البته اخلاقی است. به اوضاع و احوال سیاسی کشور، اشاره های روشن و باصراحتی دارد که شاید نشود همین مفاهیم را از زبانی غیر از زبان طنز شنید. با این حال، شیرینی سروده های ناصر فیض به اندازه ای است که طعم گس انتقاد، در کام خواستاران ننشیند. برخی عناوین اشعار موجود عبارتند از: غزل مدرن، گریه کردن، فهمید بد شد، در طلب حج، اختلاف، دلبر بی استخوان، به دنبال قافیه، آن قدر است نیست، املت دسته دار، یه لقمه نون، قصیده داش غلام، در خرابی قم، اسباب هنر و…ا