در نگاه نگوگی وائیونگو استعمار آفریقا همچنان ادامه دارد و ابزارهای آن یعنی سلطه نظامی اقتصادی و فرهنگی نه تنها از میان نرفته بلکه به شکلی پیچیده و جدید درآمده و کارآمدتر شده است. در این میان ابزارهای فرهنگی به ویژه زبان و محصول مهم آن یعنی ادبیات جایگاهی ویژه دارد. نویسنده با نگاهی دقیق و بهره گیری از تجربه خویش و مردم خود از زمانی که فرزند یک خانوداه دهقان پر جمعیت بود و در کنار برادران و خواهران خود در مزارع کار میکرد تا زمانی که وارد مدرسه شد. در آن درخشید به دانشگاه رفت و به نویسنده ای مطرح در کنیا، آفریقا و جهان تبدیل شد و هنگامی که در کنار مردم خویش در دهکده ای بزرگ به نوشتن و اجرای نمایشنامه پرداخت و سپس به زندان افتاد و به تبعید رفت و تا امروز نیز که به کنیا بازنگشته، شرح می دهد که چگونه سیاست های فرهنگی و زبانی استعمار غربی بر رنج مردم آفریقا افزوده و همچنان راه را برای بهتر شدن زندگی آنها دشوار کرده است. او در کنار توصیف راه حلهایی برای تغییر این وضعیت پیشنهاد می کند که محور آنها را باید ایجاد و افزایش آگاهی در میان مردم دانست.