بریده هایی از کتاب "قرن تنهایی"

در مورد احساس مردم نسبت به جاروبرقی رباتیک رومبا چطور؟ برخی به این ربات صرفاً به عنوان اسباب منزل نگاه می‌کنند: یک جاروبرقی که کف اتاق‌ها و گردوخاک لباس کودکان را تمیز می‌کند. اما بسیاری از مالکین این ربات آن را نه صرفاً یک ابزار برای تمیز کردن خانه، بلکه به عنوان یک دوست می‌بینند، شخصیتی با چشمان سبزرنگ که گاهی در اتاق گیر می‌افتد و نیاز به کمک دارد. وقتی محققین دانشگاه فنی جورجیا در آتلانتا به ۳۰ خانوار ربات رومبا را اهدا کرده و به مدت ۶ ماه آن‌ها را تحت نظر گرفتند، فهمیدند که دو سوم خانوارها برای رومبای خود اسمی انتخاب کرده‌اند. همین تعداد با ربات خود به گفتگو مشغول شده و یک دهم این افراد حتی برایش لباس هم خریدند. برخی هم ربات را با خود به تعطیلات می‌بردند.

مدتی است که همهٔ ما فهمیده‌ایم انسان می‌تواند به موجودی بیجان هم عشق بورزد و حتی برای آن صفات انسانی، مثل مهربانی و حمایت، قائل شود. ماشین‌ها برای برانگیختن عواطف انسانی نیازی به جذابیت الکسا یا الکترو ندارند. به دوست پدرتان فکر کنید که خیلی ماشینش را دوست دارد و ساعات زیادی را به نگهداری از آن اختصاص می‌دهد. حتی شاید نامی به آن اختصاص داده باشد. مردی در شهر بائودینگ واقع در شمال کشور چین اخیراً ماشین هیوندای سوناتای خود را دفن کرد و این نشان از دل‌بستگی شدیدش به این ماشین داشت. ماشین را با بستن طناب‌هایی داخل قبر گذاشته بود.