بریده هایی از کتاب "ظهور و سقوط خانواده ی شایق پور"

پس از شهریور آن سال، حدودِ چهارهزار سرباز روس، به‌خاطر چشم‌داشت متفقین به مخازن بکر نفت کویر خوریان سمنان، در یکی از باغ‌های بیرون شهر به نام باغ امیر، مستقر شدند و عملاً آن‌جا را به یکی از مهم‌ترین پادگان‌های نیروهای متفقین تبدیل کردند. واسیلی نزد سمنانی‌ها به‌خاطر وصلت دخترش با پسر حاکم سابق منطقه سرشناس بود و نزد روس‌ها به دلیل ملیت، نام و مهم‌تر از همه سابقه‌ی نظامی. او که برای عزیمت به میدان نبرد و جان‌فشانی در راه میهن هرچه داشت و نداشت فروخته بود، وقتی قرار شد در ایران بماند، در خانه‌باغ نوساز دختر و دامادش ساکن شد. در طول چهار سال اقامتِ سربازان روس و عده‌ای کارگزار و فرمانده انگلیسی در سمنان، چند مهمانی بزرگ به افتخار واسیلی در حوض‌خانه،‌ واقع در زیرزمینِ خانه‌باغ، برگزار شد. خوبیِ روس‌ها و انگلیسی‌ها این بود که غریبی نمی‌کردند و اهل تشریفات نبودند. هرچه می‌خواستند خودشان به حوض‌خانه می‌آوردند و هرچه در حوض‌خانه بود، بی‌تعارف است