بریده هایی از کتاب "تذکره الاولیا (2 جلدی)"

پرسیدند: یا شیخ! دل‌های ما خفته است که سخن تو در ما اثر نمی‌کند، چه کنیم؟ گفت: کاشکی خفته بودی که خفته را بجنبانی بیدار گردد؛ دل‌های شما مرده است که هرچند می‌جنبانی بیدار نمی‌گردد.