برخی دیگر را دیدم که مقامشان از بقیه اهل بهشت برزخی بالاتر بود . آنها عاشقان امام زمان ( عج ) بودند . آنها می دانستند اگر امام زمان خود را نشناسند ، مرگشان مانند مردمان جاهلیت خواهند بود . آنان در دوران غیبت ، روز خود را با سلام بر امام زمان ( عج ) آغاز می کردند و همواره در دعاهایشان امام غائب از نظر را یاد می کردند . آنها می فهمیدند که هر هفته اعمالشان به امام عصر ( عج ) عرضه می شود ، لذا تلاش می کردند تا گناه در نامه عمل شان نباشد . این افراد می دانستند اگر آنان امام خود را نمی بینند اما امام زمان ( عج ) هر روز آنها را نظاره می کند . البته این را هم متوجه شدم که مهمتر از دیدار امام عصر ( عج ) این است که عمل به دستورات دین داشته باشیم و شیعه و منتظر واقعی حضرت باشیم .