بریده هایی از کتاب "تولد در لس آنجلس"

به‌نظر من یکی از باهوش‌ترین آدم‌های منطقه، رهبر انقلاب بود که متوجه شد دشمن در جنگ نرم دارد از کدام سمت حرکت می‌کند. دید که می‌خواهد ناموس مردمی را که در این منطقه هستند به چالش بکشد و برای آن مسمومیت ایجاد کند.

آن نشانه هنوز در ذهنم هست که آنجایی که من بی‌حساب داده‌ام، بی‌حساب هم به من کمک شد.

اوایلش می‌گویی چه اشکالی دارد افراد آن‌طور که دوست دارند زندگی کنند؟ هیچ اشکالی در آن نیست، منتها وقتی اوج می‌گیرد، هدفِ زندگی می‌شود: هر آن چیزی که من می‌خواهم و هر آن چیزی که من را خوشحال می‌کند. اشکال از اینجا شروع می‌شود.

در واقع خواندن قرآن به‌گونه‌ای انگار چراغ فطرت من را روشن کرده بود

«به نام خداوند بخشنده و مهربانی که هیچ‌کدام از بنده‌هایش را فراموش نمی‌کند و آغوشش برای همهٔ ما همیشه باز است. او در انتظار ماست که ما به‌سوی او نگاهی داشته باشیم و او ما را در آغوش بگیرد.»

خدایا چه می‌شود من از یاران امام زمان (عج) باشم

عرب‌ها یک ضرب‌المثل به این مضمون دارند که اگر به شما حقیقتی را بگویند و قبول نکنید، زمان به شما آن را ثابت می‌کند.

چیزی که باعث پیشرفت غرب شده کار و تلاش و نظمشان است، نه بی‌بندوباری و ولنگاری.