بریده هایی از کتاب "غروب پروانه"

عشق همهٔ ما را به یک انسان تبدیل می‌کند، یک انسان بزرگ و توانا و مهم. آن‌گاه از این انسان بزرگ هنرمند، مبدع و نابغه می‌سازد.»

زندگی غبار است، و حقیقت، کنار هم گذاشتن ذرات ریز غبار.»

مرگ یعنی فراموش شدن نزد دوستان.

انسان از چیزهای کوچک، ساده و معمولی می‌تواند خوشبختی‌های بزرگی بسازد. یادش دادند که خوشبختی می‌تواند تنها ترانه‌ای باشد، می‌شود زندگی‌ای باشد دور از ترس، دور از تهدیدهای دائمی مرگ. می‌شود خوشبختی چیزی باشد عادی‌تر از همهٔ چیزهای معمولی.