اما این بی‌ایمانی و بی‌پناهی دیری نپایید. به روال آن دوران شولک به عضویت حزب کمونیست درآمد و این او را به اکثریت زبانی و فرهنگی جامعهٔ لهستان پیوند داد. طولی نکشید که شولک به کنشگری انقلابی بدل شد. چشم‌انداز سوسیالیسم ذهنش را تسخیر کرد و جانش را قوت بخشید و هرچند برای گذران زندگی ناچار بود خت کار کند، او را به خواندن و اندیشیدن واداشت. حزب به پناهگاه او تبدیل شد. اما دیری نپایید که به جرم فتنه‌انگیزی سیاسی از این پناهگاه گرم و پرشور به زندان افتاد. شش سال از عمرش را در زندان سپری کرد و هرچند هرگز مدرسه را به پایان نرسانده بود، دانشش به میزان قابل‌توجهی فزونی یافت. درک سرمایه اثر مارکس برایش ثقیل بود اما با نوشته‌های معروف فردریک انگلس و ولادیمیر ایلیچ لنین آشنا شد. مدرسهٔ مقدماتی شرعیات را تمام نکرد و آرزوی مادرش را که می‌خواست او وارد یشیوا شود جامهٔ عمل نپوشاند؛ درعوض مارکسیست شد.
بریده هایی از کتاب "اختراع قوم یهود"
خدیجه
مرد جوان ایمان خود به اعتقادات کهن والدینش را به دلایل نسبتاً پیش‌پاافتاده از دست داد. هنگامی که مادرش به دلیل مرگ پدر در تنگنای مالی قرار گرفته بود در کنیسهٔ محل به او دستور داده بودند در ردیف انتهایی نمازگزاران بنشیند. سلسله‌مراتب بر این جامعهٔ سنتی حاکم بود. کم شدن سرمایهٔ مادی تقریباً همیشه به تحلیل رفتن سرمایه‌های نمادین منجر می‌شود، از همین رو فاصله‌پیداکردن مادر از جایگاه مقبول اجتماعی به صورت دوری از تورات مقدس متجلی شد. این موجِ کنارگذاشته‌شدن پسر را نیز با خود برد، چنان‌که پی برد دیگر جایی در عبادتگاه ندارد. بی‌ایمانی نزد جوانان محله‌های یهودی کلان‌شهرها فراگیر شده بود. شولک جوان نیز ناگهان دریافت نه ایمانی برایش مانده نه جایی که به آن پناه برد.
خدیجه
اسمش شولک بود. بعدها در اسرائیل شائول نامیده شد. در سال ۱۹۱۰ در ووج لهستان به دنیا آمد. اواخر جنگ جهانی اول پدرش را بر اثر آنفلوانزای اسپانیایی از دست داد و مادرش در کارخانهٔ نساجی نزدیک شهر به کارگری مشغول شد. دو تن از سه فرزندش به کمک یهودیان محل به فرزندخواندگی گرفته شدند. تنها شولک که کوچک‌ترین عضو خانواده بود در خانه ماند. شولک چند سالی به مکتب‌خانهٔ یهودیان رفت، اما به سبب تنگنای مالی شدید مادرش در همان سال‌های اولیه به‌ناچار ترک تحصیل کرد و به کارهای مختلفی پرداخت که همه در ارتباط با صنعت نساجی بودند. ازاین‌رو که در ووج، کانون نساجی لهستان، چارهٔ دیگری نبود.
