خدایا! من که فقیرم در غنای خویش، چگونه در تنگدستیام فقیر نباشم؟! من که به هنگام ثروت، فقر محضم، چگونه با اینهمه فقر، توانگر باشم؟ خدایا! اوج غنای من در مقابل تو حضیض فقر است؛ چه رسد به اکنون که ساکن درۀ تنگدستیام. داشتن در مقابل تو چیست؟ و کدام ثروت است، که از تو نباشد؟ و کدام داشتن است که در مقابل اعطای تو رنگ نبازد؟ و کدام توانگری است، که وصل به خزانۀ تو نیست؟
maryam.khoshnejat69
29
آبان