مریم

از مرحوم شیخ علی زاهد (قدس سره) که شب‌های چهارشنبه به مسجد سهله می‌رفت، سؤال شد: شما این‌همه مسجد سهله رفتید، خدمت حضرت (عج) مشرّف شدید یا نه؟ حضرت را دیدید؟ مشاهده کردید یا نه؟ ایشان در جواب فرموده بود: حتی کسی را که احتمال هم بدهم او باشد، مشاهده نکرده‌ام! [با این حال] این‌همه مدت مقیّد بود و کاری به مشاهده نداشت. ما چه‌کار داریم چهره‌اش را ببینیم [یا نه]؟ [آیا] در وجودش شک داریم؟ یا در اطلاع او به حال خودمان شک داریم؟ ما را چه به این حرف‌ها؟ بنده چه کار دارم بخواهم جمالش را ببینم؟ خوب است، اما [آیا] به ما گفته‌اند این کار را بکنید، جمال ما را می‌ببینید؟ نفرموده‌اند که! باید مطیع آن‌ها باشیم، کاری را که می‌خواهند بکنیم و کاری را که نمی‌خواهند، نه!