عطیه

در قدیم‌الایام، در هر نسل چند تنی بودند که من، شیطان، نمی‌توانستم از طرق معمول آن‌ها را فریب دهم. نه‌تنها وسوسه کردن آن‌ها به جنایت، شهوت یا سرقت محال بود، بلکه حتی نمی‌شد خاطرشان را از خواندن شرعیات منصرف کرد. تنها یک راه برای وصول به آن شور و سودای درونی این اوتاد و ابدال وجود داشت: عُجب و غرور.