صد البته که هر جامعهای بهحدی از سازماندهی نیاز دارد. ولی اگر قرار است سازماندهی در خدمت مردم باشد و نه برعکس آنوقت مردم باید در آزادی به سر ببرندو فضایی بهوجود بیاید که بتوانند از راههای معنادار به خودشان سازمان بدهند. وقتی برعکس این رویکرد در پیش گرفته شود یعنی مردم اول بهنحوی سازماندهی میشوند تا بعد بتوانند بهاصطلاح به رهایی برسند، تباهی و فسادی بهبار میآید که همه ما دیگر با تمام وجود تجربهاش کردهایم و کاملا برایمان آشناست.
عطیه
07
دی