قحطی و سیلهای نیمهی دههی ۱۹۹۰، اقتصادی را که مرکزگرا طراحی شده بود، ویران کرد. سیستم توزیع عمومی دولت که از دههی ۱۹۵۰ به بیشتر شهروندان کرهی شمالی غذا رسانده بود، از هم پاشید. مردم کرهی شمالی از ترس اینکه مبادا از گرسنگی بمیرند، به تبادل کالا به کالا رو آوردند و این موضوع در میانشان به سرعت رشد کرد و تعداد و اهمیت مغازههای خصوصی بیشتر شد.
خدیجه
18
آذر