بنا بر یک عقیده متقن شاعر، شاعر به دنیا میآید. یعنی شاعر فطری وقتی از شکم مادر بیرون آمد ذاتا شاعر است و میتواند بیآنکه تحصیل کرده باشد یا زور بزند تنها به راهنمایی همان قریحه خداداد که دارد چیزهایی بسازد و گفتههای او مؤید کلام کسی باشد که میگوید: خدا در درون ماست. باز نکتهای به گفته خود میافزایم و آن اینکه شاعر فطری وقتی از صنعت شعر یاری طلبید به مراتب بالاتر از کسی خواهد بود که قریحه خداداد ندارد و به صرف آشنا بودن با صنایع شعری میخواهد شاعر باشد. دلیل این امر آن است که صنعت بر قریحه و ذوق طبیعی مزیت ندارد. بلکه مکمل آن است؛ بنابراین اگر قریحه ذاتی با صنعت شعر و صنعت با ذوق طبیعی و خداداد توأم گردد شاعری عالیقدر و کامل به وجود خواهد آمد.
حامد
22
دی