یکی از دستاویزهای باطل وهابیت که روی آن تکیه بیشتری کرده، سب و لعن صحابه است که به شیعۀ امامیه نسبت می‌دهند. لذا باید ببینیم پایه‌گذار این دشنام کیست، تا گریبان او را بگیریم؛ نه شیعه را که هرگز صحابه‌ای را سب نکرده و در واقع، دوستدار همه کسانی است که پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم را درک کرده‌اند، جز آنان که از راه حق منحرف شده باشند. البته شیعیان از کسانی که از پیامبر پیروی نکرده و از راه و مسیر او منحرف شده‌اند، تبری می‌جویند.
مؤلف در طول سفر به کشورهای اسلامی از جمله عربستان سعودی مباحثاتی در رد شبهۀ سب و لعن با مبلغان و معلمان وهابی در مدینه منوره و مکه مکرمه داشته و همین انگیزۀ شریفی بود که خداوند به دل او انداخت تا بتواند این کتاب را تالیف نماید.
این کتاب دارای چهار فصل است.
مؤلف در فصل اول به بیان مسئله و پیشینۀ پژوهش و توضیح مفاهیمی از جمله وهابیت، سلفی‌گری، صحابه، سب و لعن پرداخته‌است.
در فصل دوم، تاریخچۀ امامیه و وهابیت را به طور مشروح بیان کرده‌است.
در فصل سوم، موضوع سب و لعن در اسلام با تکیه بر آیات قرآن و روایات سنت رسول اکرم و اهل بیت علیهم‌السلام و همچنین در سیرۀ صحابه و بزرگان اهل سنت و شیعه بررسی شده‌است.
و در فصل چهارم نیز شبهات وهابیت دربارۀ سب و لعن صحابه و پاسخ این شبهات از دیدگاه شیعه امامیه آورده شده‌است.
در تاریخ اسلام سب و لعن از زمان معاویه آغاز شد و در طول حکومت امویان ائمۀ جمعه به سب و لعن حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب می‌پرداختند و در واقع آغازگر سب و لعن معاویة ابن ابی سفیان بوده‌است.
علی –
این کتاب یک اثر پژوهشی است که با روش توصیفی، تحلیلی و انتقادی انجام شده است. امامیه معتقد است آغازگر سب در تاریخ اسلام، معاویةبن ابی‌سفیان بوده است و پس از او، دیگر حاکمان اموی این سنت را ادامه داده و سلفیه وهابی این سیره را در زمان خود احیا کرده‌اند