«یه روز به گذشته نگاه می‌کنی و می‌بینی چقدر سخت بوده،

ولی تو‌ چقدر خوب از پسش براومدی.»

پسرک، موش‌کور، روباه و اسب دوباره بـرگشته‌اند؛ پخته‌تـر، متواضع‌تـر و آگاه‌تـر، در پیِ فهمی تـازه از دوستی و دل‌بستگی. آن‌هـا در سکوت جنگل و در زمـزمـه‌ی باد قدم می‌زنند و به مـا یادآوری می‌کنند کـه مهربانی نجات است، دوستی پناه، و ساده‌ترین چیزها می‌تواند راه نجات از تاریکی باشد.

«همیشه یادت باشد» دعوتی است بـه درنگ در میان هیاهوی جهان، بـه فـرو‌رفتن در سکوتی که میان هر پرسش و پاسخ جریان دارد.

واژه‌هـا و تصاویر این کتاب، با همان سادگی لطیفی کـه در کـودکی می‌شناختیم و در گذر زمان از یاد بردیم، بار دیگر ما را با خودمان آشتی می‌دهد.

این کتاب نه‌فقط برای خواندن، که برای زیستن است؛ یادآوریِ این‌که در دل طوفان هم می‌توان ایستاد، نفسی عمیق کشید، و همچنان به مهربانی ایمان داشت.