حامد

منظورم اين است که بگويم تمام اعمال و کردارهای ما را عقل و منطق هدايت نمی‌کند. انسان، آن‌طور که حکمای مکتب تعقلّی سده‌ی هيجدهم می‌خواستند وانمود سازند، يک موجود صرفا عقلی نيست. غالبا ميل‌ها و کشش‌های غيرعقلی است که انديشه‌ها، خواب و خيال‌ها يا افعال ما را معين می‌سازند و رقم می‌زنند و اين کشش‌های غيرمنطقی می‌توانند جلوه و بيان غريزه‌ها يا ميل‌های ژرف درونی وجود ما باشند.