زمان مرگمان، ناگزیر میدانیم که خیلی چیزها در زندگیمان خوب پیش نرفت: رؤیاهایی بودند که به حقیقت نپیوستند و عشقهایی که بیپاسخ ماندند، دوستیهایی که هرگز ازنو شکل نگرفتند، و فجایع و دردهایی که هرگز بر آنها چیره نشدیم. اما اینرا هم میدانیم که چیزهای ارزشمندی هم بودهاند که ما را سرپا نگه داشتهاند، که منطقی والاتر را دنبال کردهایم، که باوجود رنجها، زندگیمان سراسر خشم و هیاهو نبوده است، که حداقل در مواقعی خاص، معنای زندگی را درک کردهایم و از آن بهره بردهایم.
حامد
25
دی