خدیجه

آنگاه بنّایی پیش آمد و گفت: با ما از خانه بگو.
و او به پاسخ گفت:
پیش از آنکه خانه‌ای میانِ شهر بنا کنید،
برجی از خیالاتِ خود در بیابان بر آورید.
زیرا همان‌گونه که شما را در گرگ و میشِ غروب
بازگشتی به خانه است، آواره درون شما، این همیشه دور و تنها، را نیز بازگشتی‌ست.
خانه شما تنِ فراخترِ شماست.
که در آفتاب می‌بالد، و در آرامش شب به خواب می‌رود؛
و بی‌رؤیا نیست.