مریم

تابستان ۲۰۱۲، تعداد بسیار عظیمی از یهودی‌های طبقهٔ متوسط اسرائیل به مدت ۷ هفته علیه سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی دولت‌شان دست به تظاهرات زدند. رهبران و هماهنگ‌کنندگان این جنبش اعتراضی برای اینکه مطمئن شوند بزرگ‌ترین تظاهرات ممکن صورت خواهد گرفت [و هیچ اسرائیلی‌ای خودش را از آن کنار نخواهد کشید] جرئت اشاره به اشغالگری، استعمارگری یا تبعیض نژادی [دولت] را نداشتند. آنها مدعی بودند که منبع هر شری، سیاست‌های کاپیتالیستی دولت است. آنها [فقط] در سطحی مشخص، یک نکته داشتند: [می‌گفتند] این سیاست‌ها اجازه نداده که «نژاد برتر» اسرائیل [یعنی یهودی‌ها]، به‌صورت کامل و به طرز یکسان از میوه‌های تجاوز به فلسطین و سلب مالکیت از فلسطینی‌ها بهره‌مند شوند.