سیره نبوی

سیره نگاری علمی است میان تاریخ و شرح حال نویسی، با این قید که اساس آن شرح حال نویسی یک چهره مقدس است، چهره ای که برای شناخت آن، همزمان باید ملاحظه تاریخ و دین را کرد. این دانش، به مرور، و به تناسب سطح فهم مخاطبان، با رویکردهای مختلف ارائه شده است. در یک دوره تاریخی، سیره نگاری با قصه خوانی ترکیب شده و بیش از پیش مورد استفاده مخاطبانی قرار گرفته است که سخت علاقه مند سبک های داستانی و در عین حال مقدس و دینی بوده اند. در این زمینه، متن های چندی از قرن های ششم هجری به بعد شکل گرفته است. ذروۀ العلیا یکی از این متن هاست که شاید اساس آن در قرن پنجم به عربی پدید آمده و بعد ها به فارسی ترجمه شده است. از این کتاب نسخه های چندی در دست است که دست کم دو تحریر متفاوت دارد. آنچه ملاحظه می فرمایید ترکیب این دو متن و ارائه یک سیره نبودی – داستانی است که گرچه از نظر تاریخی قابل استناد نیست، اما از نظر ادبی و نیز شناخت باورهای رایج مذهبی – تاریخی بسیار مهم است.