بی خود و بی جهت

حائری درباره ی این اثر گفته است: «این رمان از نظر من تحلیل ظریفی است از احساسات، زیست و تحول انسان ها. ملاقات دو زن، یاسمن که در سرزمین دیگری زندگی می کند و ندا در ایران. یاسمن در پی گمگشته ای آمده است و شاید به دنبال حقیقت نهفته خودش. اما برای ندا که ناخواسته درگیر ماجرای زندگی یاسمن شده است، فرصتی است تا در خود تجسس کند و با واقعیت خود نیز روبرو شود.»