در باب شجاعت

الگوهای متعددی برای شجاعت ارائه شده: جنگجوی جسور، شهید مؤمن، فعال اجتماعی نترس، مادری که در فقر و فاقه خانواده‌ای بزرگ را سرپرستی می‌کند. هر زمانه‌ای باید شجاعتی منطبق بر نیازهای روزِ خودش را تعریف کند. ساحت‌هایی از شجاعت که در یک موقعیت اجتماعی در برابر یکدیگر قرار می‌‌گیرند ممکن است در موقعیتی دیگر تضاد کمتری با‌هم داشته باشند یا تعدیل و تفصیل بطلبند. شاید الگوی سربازمحورِ شجاعت که در آرا و تفکرات افلاطون و ارسطو پررنگ بود امروزه در نظر بسیاری از افراد بسیار کوته‌بینانه بیاید.

شجاعت همواره یکی از باارزش‌ترین فضیلت‌ها انگاشته شده است و حتی کسانی که گستاخانه به نداشتن بسیاری از فضایل دیگر اعتراف می‌کنند عموماً از اینکه ترسو قلمداد شوند بیزارند. یک خلافکار، اوباش یا «گردن‌کلفت» که احترام چندانی برای اخلاقیات مرسوم قائل نیست و بیشتر فضایل را «مخنّث یا زنانه» می‌داند از اینکه شجاعت یا جرئتش زیر سؤال برود به‌شدت آشفته خواهد شد. تحسین شجاعت در تمام جوامع انسانی عمومیت داشته اگرچه از منظر فرهنگی تفاوت‌‌های گسترده‌ای در ایدئال‌ها و انتظارات نسبت به شجاعت وجود دارد. جوامع دیدگاه‌های متفاوتی دارند دربارۀ اینکه شجاعت برای همگان خوب است یا برای گروهی خاص، برای زنان خوب است یا فقط برای مردان، برای عوام به‌اندازۀ اشراف خوب است یا خیر. با اینکه عموماً پذیرفته شده که شجاعت شامل تسلط بر ترس است، دربارۀ اَشکال شجاعت یا نحوۀ بروز آن توافق آرای کمتری وجود دارد. ‌