طراحان بزرگ فرش ایران (سیری در مراحل تحول طراحی فرش)

از مفدمه کتاب:
به هنگام تدوین کتاب در میان کشف و شهود و گذر از زندگی انسان هایی وارسته و هنرمند، به من دامنه‌ای از فرش و گوشه‌ای از گذشته‌‌های آن نشان داد که تا پیش از آن شناختی از آن نداشتم. گفتگو و مصاحبه‌های من در طول کتاب عمدتا با طراحان شهری بود اما من در همین مسیر دانستم که فرش دستباف بسیار گسترده‌تر و دامنه‌دارتر از آن است که تنها در محدوده چند شهر (با ادای احترام عمیق به هنر ماندگار آن نقش‌آفرینان) نگریسته شود و برای شناخت فرش دستباف باید که قدم‌به قدم، کوی‌به کوی از کلیه مناطق قالبیافی گذر کرد و به تأثیر بنیادی آن‌ها بر محموعه فرش و طرح های آن توجه کرده همچنان این اعتقاد را در من نهادینه کرد که فرش تنها ارزشی مادی نیست و باید به آن صورت گنجینه گران‌بهایی از فرهنگ و هنر و تاریخ نگریست که در پیدایش و شکوفایی آن مجموعه بی‌انتهایی از انسان‌های وابسته به بیش از ۳۰ حرفه شغلی اعم از هنر و تکنیک نقش دارند که شناخت و حمایت از تک تک آنان و حرفه‌هایشان وظیفه هر پژوهشگر و علاقه‌مند فرش دستباف است.
با توجه هنرهای تزئینی به‌طور اعم و نقش قالی به‌طور اخص موضوع بحث شده در این کتاب است، با توجه به خط و نقاشی به چند دلیل می‌تواند توجیه‌پذیر باشد. اول‌آنکه در میان هنرهای تزئیینی بعد از ظهور اسلام به ویژه از قرون سوم و چهارم به بعد ابتدا خط و سپس میناتور از برجسته‌ترین هنرهای تزئینی و تصویری هستند که در مقایسه با سایر هنرهای تزئینی ایرانی نظیر ساخت ظروف سفالی ابزار و بافت و پارچه و حتی فرش که عملا بیشتر ارزش حرفه‌ای و تولیدی داشته‌‌‌اند- کیفیت ممتازتری دارند. در مرحله بعد تأثیر مشارکت این دو رشته در سایر رشته‌های هنرهای دستی و تزئینی و حتی معماری را تا امروز به یادگار داریم. البته البته از اواسط قرن دهم به بعد فرش نسبت به هنرهای فوق‌الذکر از تحرک و گسترش بیشتری برخوردار می‌شودکه نقطه اوج آن در عصر صفوی است.