نسبت دین و دنیا

پیامبران (علیهم‌السلام)، این طلایه‌داران وحی و پرچم‌داران سعادت، صلا دهندگان صلح دین و دنیایند؛ ولی شیاطین بر طبل تفرقه و جدایی می كوبند. آنان دین را كه خورشید اندیشه و سرچشمهٴ تفكر است از دنیا كه تشنهٴ آن فروغ و طالب آن طلوع زرّین است، جدا می خواهند تا هر دو افسرده گردند. این در حالی است كه گُسست روح دین از تن دنیا، مایهٴ پوسیدگی بدن و پایه افسردگی جان انسانی است. رسالت بزرگ جامعه نواندیشی كه بر بنیان‌های استوار دین، خانه‌های دنیا را یكی پس از دیگری روشن میكند، این است كه اندیشهٴ جدایی دین و دنیا را باطل نموده و همهٴ گزاره‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، ملّی و… را با آموزه‌های والای دینی بیاراید. اثر ارزشمند «نسبت دین و دنیا» ضمن بررسی و نقد نظریه سكولاریزم، در جهت اُلفت حقیقی، صحیح و منطقی بین دین و دنیا گام برمیدارد و در پنج فصل به مفهوم سكولاریزم، حكومت دینی، زمینه‌های پیدایی سكولاریزم، بررسی دلایل سكولاریزم، دلایل بطلان سكولاریزم، نگرش‌های تطبیقی میان دیدگاه‌های اسلام و سكولاریزم و… نظر دارد.