چگونه می توان به حقیقت آنچه اتفاق افتاده وفادار ماند؟ آیا بدون در نظر گرفتن آسیب تحمیل شده به آن دین اعتراف می کنید؟ و همین طور به آسیبی که خود شما وارد کرده اید؟ چنین پرسش هایی بسیار مبهم هستند. اما این کتاب با بازگویی چهار داستان حول این پرسش ها می گردد.
در هر بخش، دو شخص با خصوصیات اخلاقی متفاوت به سوی هم جذب شدند که هر دو شخص در آستانۀ خلق شاهکارهای اصلی خود بودند.
هر داستان کتاب، با گام هایی پر از تردید، گرایشی ناگهانی از هنرمندی در مرکز توجه به هنرمندی دیگر را دنبال می کند، این جنبش خلاقانۀ مهم به سوی استقلال پیش می رود و نویسنده آن را یافتن پندار خود می نامد. چنین جست و جویی برای یافتن استقلال و برتری معنوی که بر ضد تمایل به سازگاری و تساوی با دیگران عمل می کند، بخشی طبیعی از ساختار هر هویت مقتدر و خلاق را تشکیل می دهد. اما داستان ها، همچنان از شوق متجدد این هنرمندان برای یکتایی، بداعت و بی نظیر بودن و برای به دست آوردن عظمتی بی همتا سخن می گویند.