عرفان سیاسی در مسیر تمدن سازی است، چرا که عارف سیاسی، سهم بزرگی از تکامل و سلوک معنوی اش را در مبارزه با جبهه باطل دنبال می کند. او در محدوده امکان های تاریخی اش، وارد میدان مبارزه می شود و سعی می کند در صحنه سیاست و جامعه، امکان های بندگی خداوند و موانع طغیان را افزایش دهد.
ورود عارف به عرصه سیاست، معطوف به کسب قدرت و یا کسب ثروت نیست، بلکه معطوف به رسالت انبیایی و تقویت جبهه حق است؛ هر چند کسب قدرت و فعالیت سیاسی لازمه آن باشد.

کتاب حاضر در پنج فصل به این بحث می پردازد:
1. کلیات و مفاهیم
2. نسبت عرفان و سیاست
3. تطورات عرفان از تصوف سنی تا تمدن زایی عرفان شیعی
4. مبانی عرفان سیاسی
5. بایسته های سلوک عارف در جامعه و تمدن