امروزه پول به‌سختی به دست می‌آید و وقت به سرعت می‌گذرد و به همین دلیل، ما اغلب احساس می‌کنیم در منزل، به قدری کمک نیاز داریم. اما تاکنون چند نفر از والدین، نزدیک‌ترین منبع توان بالقوه، یعنی نیروی فرزندانشان را مورد بهره‌برداری قرار داده‌اند؟ در پاسخ به این پرسش، پیوسته می‌شنویم: «استفاده از نیروی کودکان در خانه، ایده‌ای عالی است، ولی کمک کودکان، بیش از آنچه موجب صرفه‌جویی در وقت شود، وقت ما را می‌گیرد.» البته این صحبت، در ظاهر درست می‌نماید و والدین شاید بتوانند کارها را سریعتر و بهتر از فرزندانشان انجام دهند، ولی آیا پیش‌گرفتن چنین روشی درست است؟ ما معتقدیم کمک کردن فرزندان در کار منزل، کاری منطقی و جالب است؛ چون کودکان باید کارها را بیاموزند و والدین نیز به کمک ایشان نیاز دارند. تا زمان رسیدن فرزندانتان به هجده‌سالگی، آنها سالهای زیادی را تحت تربیت و راهنمایی شما گذرانده‌اند. در نظر داشته باشید که برای دریافت مدرک تحصیلی کارشناسی از دانشگاه، تنها ۲۱۰۰ ساعت حضور در کلاس درس و مطالعه خارج از کلاس و برای آموختن مهارتهای حرفه‌ای، تنها نیمی از این زمان لازم است. برای آموختن کارها به کودکان، شما در منزل، بیش از شانزده برابر دانشگاه، زمان در اختیار دارید. برای استفاده مفید از این ساعات، چه برنامه‌ای تدارک دیده‌اید؟ درباره زمانی که فرزندانتان، به قصد شروع زندگی جدید و مستقل، منزل را ترک می‌کنند، بیندیشید. ما والدین تصور می‌کنیم آنان می‌توانند با تمام چالشهای زندگی کنار بیایند، اما آیا درست می‌اندیشیم؟ تصور می‌کنیم فرزندانمان کارهای اساسی و نیز تعمیرات خانگی را یاد گرفته‌اند، اما آیا واقعاً یاد گرفته‌اند؟ تصور می‌کنیم ایشان می‌توانند با مهارت، غذاهای مغذی بپزند که از نظر رژیم غذایی مناسب باشد، ولی آیا واقعاً دست به آشپزی می‌زنند؟ فکر می‌کنیم ایشان به مهارتهای لازم برای نظم و ترتیب بخشیدن به لوازم شخصی‌شان دست یافته‌اند، اما آیا حقیقتاً این مهارتها را یاد گرفته‌اند؟ تصور می‌کنیم ایشان می‌توانند درآمدشان را درست بودجه‌بندی و از گرفتن وامهای غیرضروری اجتناب کنند، ولی آیا واقعاً از عهده این کار برمی‌آیند؟ در بسیاری موارد، والدین اجازه می‌دهند که بعضی امور ظاهراً ناچیز نادیده گرفته شوند، به این امید که کارها در آینده، خودبه‌خود روبه‌راه خواهند شد. ولی آیا می‌توانیم تعلیمات و آموزشهای اساسی فرزندانمان را به شانس و اتفاق واگذار کنیم؟ آیا راه بهتری وجود ندارد؟ این کتاب، برای آگاهی والدین از اصول، راهبردها و نکاتی در چگونگی کمک به موفقیت کودکان در انجام کارهای خانه، به رشته تحریر درآمده است. بی.اف. اسکینر، از طریق آزمایشهایی روی کبوترها، کشف کرد که پرنده را می‌توان – با امیدِ دریافت پاداش ذره‌ای غذا – به ده هزار بار نوک زدن به زمین واداشت. کودکان ممکن است برای جلب توجه بزرگسالان یا دریافت جایزه‌ای که به دنبال آن هستند، مانند کبوترها، بارها و بارها تلاش کنند تا پاداششان را چه مثبت و چه منفی، به دست آورند. در این کتاب، چگونگی تبدیل واکنشهای منفی به واکنشهای مثبت را به شما نشان خواهیم داد تا کودک به انجام خواسته شما که در این مورد کار کردن در منزل است، وادار شود. در مباحث این کتاب، همچنین خواهید آموخت که کودک در چه سنی باید چه نوع مهارتی را کسب کرده باشد.