کلاین و واگنر (سیدارتا.گشت و گذار)

هسه کلاین و واگنر را داستانِ خرده‌بورژوایی نامیده‌بود که «به جهان ماجراجویی کشیده می‌شود، جهان بدی و خطر، عرصه‌ای ناامن و ناآشنا، و در این عرصه از دست می‌رود». . سیدارتا حاصل کندوکاو طولانی مدت هسه در فلسفه و مذهب هندوست. او که پدر و مادرش مبلغان مسیحی در هند بودند داستان زندگی بودا را با وقایعی تخیلی ترکیب کرده تا به قول خودش آموزه‌ی وحدت خدایی را برای اروپاییان بازآفرینی کند. .
هرمان هسه در دوم ژوییه‌ی 1877 در کالو، واقع در ایالت وورتمبرگ آلمان، زاده شد. خانواده‌اش همه از مبلّغان پروتستان بودند. او چند سالی در گوپینگن به مدرسه‌ی مذهبی رفت و در سال 1891 به حوزه‌ی علمیه‌ی دیر ماولبرون پیوست تا خود را برای زندگی و کار روحانی آماده کند و سنت خانوادگی را ادامه دهد. ولی در سال 1892، در اثر طغیان تب خودشناسی، نظرش به جهان هستی تحول یافت و آن مدرسه را ترک کرد. اما کوشش‌هایش برای آموختن حرفه‌های مختلف به جایی نرسید و سرانجام فعالیتش در مقام کارمند کتاب‌فروشی پایاتر شد و در این شغل بود که مقدمات اصلی حرفه‌ی نویسندگی را تحصیل کرد. در 1912 به سوییس رفت و در 1919 در مونتانیولا،کنار دریاچه‌ی لوگان، اقامت گزید و در 1923 تابعیت کشور سوییس را پذیرفت. هسه یکی از درخشان‌ترین نویسندگان آلمانی‌نویس است و در شعر و داستان‌سرایی آثار بزرگی پدید آورده است. شاهکارهای بزرگ او در اقلیم داستان‌سرایی عبارتند از دمیان (1919)، گرگ بیابان (1927)، نارتسیس و گلدموند (1930)، سیدارتا (1931) و بازی گویچه‌های بلورین (1942). هسه در دوران حکومت نازی‌ها طرف قهر نظام قهار هیتلری بود. در سال 1946جایزه‌ی نوبل ادبیات به او داده شد. در همان سال بود که جایزه‌ی گوته‌ی شهر فرانکفورت نصیب او گردید و در سال 1955 جامعه‌ی ناشران آلمان جایزه‌ی صلح خود را به او داد. هسه در سال 1962 در سوییس درگذشت.