هنریک ایبسن (1906-1828) شاعر و نمایشنامه‌نویس نروژی است. او یکی از پایه‌های اصلی ادبیات مدرن به شمار می‌رود که تاثیر شگرف ادبی‌اش بر نویسندگان معاصر غیر قابل انکار است. شخصیت‌پردازی‌های دقیق و پر از جزئیات نمایشنامه‌ها براساس اوضاع و احوالات روحی خود او شکل می‌گرفت. دوره اولیه آثار ایبسن برگرفته از اسطوره‌ها و زبان حماسی نروژ است که بیانی رمانتیک و شاعرانه را به خود اختصاص داده است. اما تحولات بنیادین اقتصادی قرن نوزدهم، چهره آثار ایبسن را نیز دستخوش تغییر ساخت که بی ارتباط با فقر و تنگدستی و روح نقاد شاعر نبود. در دوره دوم کاری ایبسن خبری از افسانه‌ها نیست و در واقع جامعه بحران‌زده اروپاست که شخصیت ‌های نمایش او را می‌سازند. به نظر بسیاری از منتقدان ادبی، عصر ایبسن طلایی‌ترین دوران نمایشنامه‌نویسی است که در اروپا مسلط بوده است…