در میان آثاری که در شرح احوال و افکار نیچه نوشته شده اند «نیچه» مارتین هایدگر و «نیچه» کارل یاسپرس هنوز چون دو ستاره درخشان جلوه گری می کنند. نویسندگان این دو اثر خود نیز از فلاسفه بزرگ قرن بیستم هستند. هر دو فیلسوف هستی اند و هر دو نیچه را جدا از افق اندیشه خود تفسیر نکرده اند. با این حال، فرق بزرگ آنها این است که هر قدر هایدگر نیچه را در قالب تفکر خود و به رنگ خود درآورده، یاسپرس، برعکس، به نیچه مجال سخن گفتن داده و با انبوهی از نقل قولها، حتی آنجا که مقصد نیچه را تقرب به هستی دانسته، ما را قانع می کند که نه از خود که از نیچه سخن می گوید. اساسا یاسپرس در همداستانی با متفکران بزرگ که مستلزم از خود به در شدن و داشتن گوش نیوشاست، استاد است.