داشتم به‌ جلسۀ مشاوره‌ با جیم می‌رفتم، در حالی که آرزو می‌کردم کاش لغوش کرده بودم. اما حیف که یک مشاورۀ سادۀ یک‌ساعته نبود. از آن مشاوره‌های فشردۀ یک‌روزه بود که به‌خاطر گران‌بودن جرئت نکردم لغوش کنم. چند شب بود درست نخوابیده بودم. چشم‌هایم پف کرده بودند و اصلاً یادم نمی‌آمد موقع آمدن عطر زده بودم یا نه. به خودم گفتم شاید اسپری خوشبوکنندۀ دست‌شویی مطب بد نباشد. کف دستم نوشتم اسپری هلو را امتحان کن و صبر کردم زمان استراحت مشاوره فرابرسد.

من زمان زیادی را صرف پیداکردن دلایل مقاومت آدم‌ها کرده‌ام. ببین کدامش دربارۀ تو صدق می‌کند:
می‌ترسم کار زشتش را تکرار کند؛
کینه‌داشتن باعث می‌شود در موقعیت‌های مشابه حواسم را جمع کنم؛
رنجی که تحمل کردم زندگی‌ام را زیرورو کرد، اما هرگز کسی تصدیق نکرد چیزی که از سر گذرانده‌ام ناعادلانه بوده است؛
بخشش، ماجرایی را که رخ داده است بی‌اهمیت، خفیف و ناچیز جلوه می‌دهد؛
وقتی هنوز از کسی که به من صدمه زده است بدم می‌آید، نمی‌توانم او را ببخشم؛
هنوز برای بخشیدن آماده نیستم؛

شوک، دل‌‌شکستگی و نابودی رابطه‌ام، تمام ابعاد زندگی‌ام را تحت‌الشعاع قرار داده بود. هیچ‌چیز دست‌نخورده و سالم نمانده بود و من هر روز واقعیت‌های تلخ را با تمام وجود احساس می‌کردم. هر روز صبح با احساس ویرانگر جدیدی بیدار می‌شدم. بچه‌هایم سختی می‌کشیدند. سلامت جسمی‌ام در خطر بود. وضعیت مالی‌ام افتضاح بود و هر شب تنها راه به‌خواب‌رفتنم این بود که به‌دروغ به خودم بگویم فردا اوضاع بهتر می‌شود.