در روانکاری نظریه‌ای عمومی درباره‌ی عملکرد روانی انسان مطرح می‌شود که «عقده‌ی ادیپ» از ارکان اساسی آن است. این عقده همچنین از شناخته‌شده‌ترین مفاهیم روانکاوانه برای عامه‌ی مردم، و در عین حال، یکی از ساده‌انگاشته‌شده‌ترین آن‌هاست.
روانکاوی، دانش مفاهیم غیر قطعی، فتوحات مبهم زیادی به خود دیده است. برخی اصطلاحات به کار رفته در این دانش وارد زبان عامیانه شده و امروزه رنگ و بویی متفاوت به خود گرفته‌اند. این حل‌شدگی در زبان روزمره، مفاهیم مورد نظر را کمرنگ می‌سازد و آن‌ها را به شکل واحدهایی در عین حال مبهم و اغراق‌آمیز در‌می‌آورد که روانکاران دیگر صحتشان را تضمین نخواهند کرد.