شرح سودى بر دیوان حافظ، یكى از بهترین شروح و تفاسیرى است كه بر سروده‌هاى لسان‌الغیب حافظ، شاعر بزرگ ایرانى نگاشته شده است و این قول بسیارى از حافظ‌شناسان و حافظ‌پژوهان است. محمد سودى بوسنوى كه اصل او از سرزمین بوسنى در اروپا و حوزه بالكان و امروز كشور مستقلّى است در روزگار خویش به سه زبان تركى و عربى و پارسى تسلط داشته و از روى ارادت و شیفتگى نسبت به كلام خواجه درصدد تألیف شرحى كامل بر دیوان وى برآمده است.
سودى به‌جز شرح دیوان حافظ، شروحى هم بر مثنوى حضرت مولانا و گلستان و بوستان شیخ اجل سعدى شیرازى نگاشته و از آن‌جا كه استاد فقید سعید نفیسى با این آثار آشنایى داشته‌اند و به‌ویژه ترجمه شرح سودى بر حافظ را از تركى به فارسى مفید فایده مى‌دانسته‌اند، به‌هنگام گذراندن دوره دكترى ادبیات فارسى از سوى بانوى فاضله عصمت ستارزاده و آگاهى از احاطه ایشان به هر دو زبان مبدأ و مقصد، پیشنهاد ترجمه این اثر را مى‌دهند و خانم ستارزاده نیز با تبحر كامل دست به ترجمه یازیده و اثرى در 4 جلد پدید مى‌آورند كه فارسى‌زبانان هرگز از آن بوى ترجمه احساس نكرده و مى‌پندارند كه گویا نثر فارسى آن، اثر طبع شارح است.