« سه زن» نوشته « ثریا ام. لین» نویسنده توانایی است که در رمان خود به داستان آشنایی سه زن به نام های اسکارلت، الی و لوسی می پردازد. عناصر این کتاب نمادهای کاملی از زنانگی تکامل یافته ای است که در عصر حاضر کمتر به آن توجه می شود. اسکارلت نماد عشق و وفاداری است که برای پیدا کردن نامزد و اثبات او به خانواده، می خواهد به جنگ برود به همین خاطر با الی در ایستگاه قطار قرار می گذارد. الی که از سطح اجتماعی پایین تری در زندگی برخوردار است نماد مهربانی و التیام است و عاشق شغل پرستاری می باشد. جنبه دیگر زن کامل، در پیکرۀ لوسی قابل دیدن است، او زنی شجاع و در عین حال عاقل است و  تکیه گاهی قابل اعتماد برای دوستانش به حساب می آید. این سه کاراکتر و در واقع سه شخصیت متفاوت با اتحادی که در هدف دارند به سمت جنگ حرکت می کنند.

مخاطب قبل از آنکه دچار دگرگونی های ظاهری قصه شود، عاشق رفتارهای جالب این سه دوست می شود که حالا مکمل یکدیگرند. آنها در لحظات سختی و عجیبی را در جنگ سپری می کنند و اگر همدلی و تکیه بر توانایی های یکدیگر نداشتند قطعاً سرنوشت متفاوتی در انتظارشان بود.

این کتاب تصویر مطلوب و شایسته از نقش زنان در جنگ جهانی دوم نشان می دهد که شاید در تاریخ در حال ناپدید شدن است. خوانندگان کتاب به خوبی می توانند در این کتاب علاوه بر درک زیبایی از عشق، جاودانگی و زنده ماندن را به شجاعت و دوستی گره بزنند.

« تنها دو روز پس از رفتن الی، اسکارلت همراه اسپنسر برای جستجوی سربازان گم شده رفته بودند، اما به لوسی یک عمر گذشته بود. روزها طولانی بود، با فرستادن همه بیماران باقی مانده و خداحافظی با بیمارستان صحرایی شان احساسات آشفته ای داشت، اما لوسی پیش از این هم از بیمارستان ها نقل مکان کرده بود و از مدت ها قبل می دانست باید در محل جدیدشان مستقر شوند و دوباره با زخمی ها و کشته شده گان بیشتری سرو کار داشته باشند…»