«راهبه کاسترو» رمانی از استاندال است که داستان عاشقانه غم انگیز نابهنگام دختر ثروتمندترین مرد لاتزیو و یک گانگستر بی پول را روایت می کند. ممکن است این داستان عاشقانی باشد که در ایتالیا اتفاق می‌افتد، اما این رمان را بسیاری جایگزین رومئو و ژولیت می دانند. در زیر سطح، داستانی چشم‌گشا از دسیسه‌های سیاسی وجود دارد که ماکیاولی به آن افتخار می‌کند، خصومت‌های خشونت‌آمیز خانوادگی و ماجراجویی‌های بی‌سابقه.
راهبه کاسترو که ادعا می‌شود از روی دست‌نوشته‌های قرن شانزدهم ترجمه شده است، با دیدگاه بسیار بی‌همدلانه‌اش در مورد جنگ و انتقاد شدید بر افراد جنگ طلب ماجرایی چند بعدی را به تصویر می کشد.
استاندال در سراسر آثارش به طور گسترده ای نمونه برجسته رئالیسم رمانتیک شناخته می شود و به طور مستقیم بر نویسنده مشهور روسی، لئو تولستوی، در به تصویر کشیدن جنگ، به ویژه در آثار تولستوی “ساختارهای سواستوپل”، “مهاجمین”، “قزاق ها” تأثیر گذاشت. استاندال (1783-1842)، نام مستعار ماری هنری بیل، نویسنده فرانسوی بود. او که از پیشگامان رئالیسم ادبی و استاد به تصویر کشیدن روان‌شناختی شخصیت‌هایش بود، بیشتر به خاطر رمان‌های «قرمز و سیاه» (1830) و «خانه پارما» (1839) شناخته می‌شود.