«دوتا کوه چنان نزدیک هم شده بودند، انگار می‌خواستند به گوش همدیگر حرف بزنند. این زوار فضولی کرده از میان این دو کوه رد می‌شدند، نمی‌گذاشتند که حرف این‌ها تمام بشود. ما هم مثل همه فضولی کرده از میان این دو کوه رد شده اما شنیدیم که با هم می‌گفتند صحرای پشت من بهتر است. او می‌گفت صحرای پشت من خوب‌تر است.»
«خانم فردا کوچ است» جلد سوم از مجموعه‌ی «سفرنامه‌های قدیمی زنان»، شرح سفر سکینه سلطان مقلب به وقارالدوله از همسران ناصرالدین شاه، به مکه و عتبات است. وقارالدوله سفرش را چهار سال بعد از کشته شدن شاه و زمانی که به همسری معتصم‌الملک درآمده، شروع می‌کند ولی همچنان در این سفر به یاد ناصرالدین شاه است و خاطراتی از او ذکر می‌کند. جذابیت سفرنامه‌های زنان در این است که در کنار اتفاقات سفر، ریزه‌کاری‌ها و روزمرگی‌ها را هم ثبت کرده‌اند و این روایت جزئیات است که به ما امکان می‌دهد تصویر روشن‌تری از آن دوره‌ی زمانی داشته باشیم. در این سفرنامه‌ها متن به زبان شفاهی نزدیک‌تر می‌شود و صراحت و جسارت زنان راوی، وجوه نادیده‌ای از آن دوره‌ی تاریخی را به ما نشان می‌دهد.