بهشت

«بهشت» از زبان دانش آموزی چهارده ساله روایت می شود که به دلیل تنبلی چشم مورد شکنجه های بی رحمانه قرار می گیرد. این پسر تصمیم می گیرد به جای مقاومت، این رنج ها را تحمل کند. تنها کسی که او را درک می کند، دختری از همکلاسی هایش است که از طرف شکنجه گران با رفتار مشابهی روبه رو می شود. بهشت گواهی خیره کننده ای بر استعداد ادبی کاواکامی است. کوچکترین تردیدی وجود ندارد که این امر شهرت او را به عنوان یکی از مهم ترین نویسندگان جوان امروزی که برای گسترش مرزهای ادبیات معاصر ژاپن تلاش می کنند، تقویت کرده است.