کتاب با این ضرب‌المثل هندی شروع می‌شود که «دنیا خواببی است در خوابی دیگر». احمد امید در این کتاب یک داستان پرماجرا و پرکشش تعریف می‌کند.
کارن کیمیا با مادرش در لندن زندگی می‌کند و به دلیل علاقه پدرش به مولوی، در کودکی با عرفاتن و تصوف آشنا می‌شود. بعد از این پدرش با مردی از دوستانش آنها را ترک می‌کند این دوری باعث انزجار او از تصوف می‌شود اما به دلیل یک سفر کاری، کارن ناگزیر از رفتن به ترکیه است و وارد شدن او به ترکیه باعث زنده شدن خاطراتش و یاد پدر می‌شود. در ضمن این که او کم‌کم با مولانا و شمس و رابطه آن دو و مرگ ناجوانمردانه شمس آشنا می‌شود. خیلی از منتقدان عقیده دارند که این کتاب شباهت زیادی به کتاب ملت عشق دارد.
علی –
کتاب خوبی بود، سرگرم کننده ست. هم تاریخی هم تخیلی بود. حرف برای گفتن داره