سخنان ما قدرت خلق دارند. هر وقت سخنی بر زبان می‌آوریم، چه خوب و چه بد، درواقع به آن زندگی می‌بخشیم. خیلی‌ها عادت دارند دربارۀ خودشان، خانواده‌شان و در مورد آینده سخنان منفی بگویند. مثلاً می‌گویند: «من هرگز موفق نخواهم شد… این بیماری هرچه را داشتم از من گرفته است… اکنون زمان رکود اقتصادی است و کاری نمی‌توان کرد… فصل آنفلوانزا فرا می‌رسد، من از اولین کسانی هستم که به آن مبتلا خواهم شد.»
این افراد نمی‌دانند که در حال پیشگویی آیندۀ خودند. کتاب مقدس می‌گوید: «ما میوۀ سخنانمان را می‌خوریم.» این بدان معنی است که ما دقیقاً آنچه را گفته‌ایم، به دست خواهیم آورد.
مهم است که بدانید باید کلمات خود را به‌دقت انتخاب کنید و به همان روشی سخن بگویید که می‌خواهید زندگی خود را طی کنید. شما نمی‌توانید از شکست صحبت کنید و انتظار پیروزی داشته باشید. شما نمی‌توانید از کمبود صحبت کنید و انتظار فراوانی داشته باشید. شما آنچه را می‌گویید، تولید خواهید کرد. اگر می‌خواهید از حالا بدانید که پنج سال بعد کجا خواهید بود، فقط به آنچه در مورد خودتان می‌گویید، گوش دهید. با سخنان خود می‌توانیم به آینده‌مان برکت دهیم یا آن را نفرین کنیم. به همین دلیل است که هرگز نباید بگوییم: «من پدر (یا مادر) خوبی نیستم… من جذاب نیستم… من دست‌و‌پاچلفتی هستم و نمی‌توانم هیچ کاری را درست انجام دهم… احتمالاً اخراج می‌شوم.»
ممکن است این افکار به ذهن شما خطور کنند، اما نباید در مورد آن‌ها سخنی بگویید، زیرا از همان لحظه که از آن‌ها صحبت می‌کنید، به آن‌ها اجازه می‌دهید در زندگی‌تان ریشه بدوانند. در بسیاری از مواقع چیزهای منفی به ذهنم می‌رسد و می‌خواهم که از آن‌ها حرف بزنم، اما هر بار جلوی خودم را می‌گیرم و به خودم می‌گویم، نه، من در مورد شکست‌های احتمالی صحبت نمی‌کنم. من اجازه نمی‌دهم سخنانم به شکست فرصت دهند تا روی زندگی‌ام سایه بیندازند من سخنانم را معکوس خواهم کرد و در مورد آینده‌ام به شکلی سخن خواهم گفت که دوست دارم آینده‌ام به همان شکل باشد. اعلام خواهم کرد: «من مبارک هستم. من قوی هستم. من سالم هستم. امسال، عالی‌ترین سال زندگی من خواهد بود.» شما با این کار به آیندۀ خود برکت می‌دهید.