( آنتون پاولویچ چخوف )‌پزشک، طنزنویس، داستان نویس، نمایشنامه نویس و گزارش نویس روس است. او در ۲۹ ژانویه ۱۸۶۰ در بندری کوچک در شمال شرقی دریای آزوف در خانواده ای متوسط متولد شد. پدر سخت گیرش، بقالی داشت و چخوف از تأثیر او بر زندگی خود متاثر بود. چخوف در ۴۴ سالگی در آسایشگاهی در آلمان بدرود حیات گفت. بخش عمده این زندگی کوتاه را تحصیلات دانشگاهی در رشته پزشکی فراگرفته بود. فراموش نکنیم، او هم دانشمند بود و به علم پزشکی و روان شناسی نیز تسلط داشت و همچنین به کار ادبی می پرداخت و از دوران دبیرستان به تئاتر و بازیگری هم گرایش یافت و حتی گروه تئاتری تشکیل داده بود.
چخوف بسیاری از اندیشمندان هم عصر خودش را درک کرده و با آن ها نامه نگاری داشت که بسیاری از این نامه ها مستند، تاریخ دار و حتی همچون مقاله اند و می توان با رجوع به آن ها تاریخ ادبیات معاصر اروپا و روسیه را استخراج کرد.
با گذشت بیش از یک قرن از درگذشت چخوف، آثارش بوی کُهنگی و گرد فراموشی نگرفته است. چخوف به تیزفهمی خواننده ی آثارش ایمان دارد، گفتار خود را تفسیر نمی کند و هرگز نمی خواهد لقمه را بجود و در دهان خواننده اش بگذارد. او اهل پند و اندرزهای اخلاقی و تربیتی نیست و به حقیقت و امید ایمان دارد. گروه مهمی از داستان های چخوف از زاویه ی دید کودک و نوجوان روایت می شود. داستان های کودک و نوجوان چخوف هجوهایی درباره ی جهان بزرگسالان هستند، جهان کج و معوجی که در برابر دیدگان کودک و نوجوان قرار دارد و او را قسمتی از خود می کند.