این کتاب که در نسخه عربی با نام «شهادة وطن» معروف است به بیان رهبران و سردمداران انقلاب 14 فوریه 2011 بحرین در مقابل دادگاه های نظامی آل خلیفه پرداخته است. این افراد در مقابل هیئت قضات دادگاه های آل خلیفه به بیان بی احترامی ها، تحقیر ها، شکنجه ها و هتک حرمت هایی که نیروهای آل خلیفه در قبال این افراد، خانواده و مذاهبشان روا می داشتند پرداخته اند.

این افراد که از مقبولیت اجتماعی قابل توجهی در جامعه بحرین برخوردار هستند بیان داشته اند که آل خلیفه آنان در دوره بازداشت در زندان های «الجو»، «القرین» و «الحوض الجاف» از کمترین حقوق انسانی محروم کرده و همواره سعی کرده بود تا هنگام بازرسی کمیته حقیقت یاب بسیونی پرده بر حقایق بگذارد.

پاره ای از ظلم و ستم های درون زندان ها که در حق این افراد رخ داد به شرح ذیل است: محرومیت برقراری ارتباط با خانواده برای چندین ماه، محرومیت استفاده از سرویس بهداشتی برای چند روز، محرومیت از حمام برای چندماه، ریختن آب سرد بر روی زندانیان، رختخواب و کف زندان و روشن ساختن کولرهای قدرتمند که موجب بیماری آنان می گردید، آویزان کردن از سقف و اتصال به برق، تحقیر و شکنجه های روحی همچون: توهین به ائمه اطهار، مقدسات و شعائر دینی، انداختن آب دهان درون دهان انان، مجبور کردن بر بوسیدن کفش های شکنجه گران و تصاویر آل خلیفه و آل سعود، تجاوز جنسی ، شرح و بیان چگونگی هتک حرمت نوامیس این افراد، مجبور کردن بر پاک کردن کف زمین آلوده با زبان، اعمال محدودیت در قضاء حاجت و … .