گل های داوودی و چند داستان دیگر

جان ارنست استاین بک؛ که در فضای ادبیات ایران با نام جان اشتاین بک شناخته می شود در ۲۷ ماه فوریه سال ۱۹۰۲ در کالیفرنیا آمریکا متولد شد . پدر او خزانه دار و مادرش معلم بود. او بدون دریافت دانشنامه از دانشگاه استانفورد در سال ۱۹۲۵ دانشگاه را رها کرده و راهی نیویورک شد و در آن جا به مدت دو سال خبرنگار بود و بعد از آن به زادگاهش بازگشت. وی به کار هایی از قبیل کارگر ساده ، متصدی داروخانه ،میوه چین و … مشغول شد و این ها باعث آشنایی او با مشکلات برزگران و کارگران شد . بعد از آن نگهبان یک خانه شد و به همین علت فرصت بسیاری برای خواندن و نوشتن داشت.

او پیش از آن که از طریق کتاب هایش بر روی زبان ها جاری شود از طریق اقتباس های سینمایی از کتاب های او در ذهن و زبان مردم جای گرفت. فیلم خوشه های خشم از برترین فیلم های کلاسیک جهان، یکی از زیباترین و پُرمایه ترین اقتباس های تاریخ سینما بود که جان اشتاین بک را تبدیل به یک چهرۀ جهانی کرد.

اولین اثر او در سال ۱۹۲۹ با عنوان «جام زرین» منتشر شد. دیدگاه انسان دوستانۀ وی و دقت فراوانش به جهان اطراف باعث درخشش او شد . او با نگارش یکی از شاخص ترین آثار خود یعنی خوشه های خشم در سال ۱۹۳۹ جایزۀ پولیتزر را دریافت کرد. او آثار دیگری هم با نام های : چراگاه های آسمان، به خدایی ناشناس، تورتیلافلت، دره دراز، ماه پنهان است، دهکده از یاد رفته، کره اسب کهر، شرق بهشت، مروارید و پنجشنبۀ شیرین دارد که جایزهٔ نوبل سال ۱۹۶۲ را برای او به همراه داشتند.
مشهورترین آثار او «خوشه های خشم» و «موش ها و آدم ها» هستند که در ارتباط با زندگی طبقۀ کارگر آمریکا و کارگران مهاجر هستند نوشته شده اند.

وی همچنین در سال 1964، مدال آزادی را از دست رئیس جمهور جانسون گرفت و در سال 1967 برای مجله نیوز دی به ویتنام رفت و جنگ ویتنام را گزارش کرد.

سرانجام او در 20 ماه دسامبر سال ۱۹۶۸ به علت بیماری قلبی درگذشت.