نام اصلی مولف «مرصاد العباد» ابوبکر عبدالله بن محمد بن شاهاور الاسدی الرازی است که به سال 570 یا 573 هجری قمری در ناحیه ری متولد شده و پس از چندی سیر و سفر و گشت و گذار در نواحی شرق و غرب ایران آن روزگار و پرداختن به سیر آفاق و انفس، سرانجام به سال 641 یا 645 هجری قمری در بغداد در گذشته و همان جا مدفون گردیده است.

کتاب مرصاد العباد مبتنی است بر پنج باب و چهار فصل، که دربردارنده آنچه لازمه تعلیمات عرفانی است، می باشد. با توجه به کلیتی که از جهت طرح نکات عرفانی در این کتاب ملاحظه شده است، شبیه به نوعی دائرة المعارف صوفی است که در عصر مغول تبویب و تنظیم شده است.