قدیمی‌ها برای بچه‌دار شدن، مثل امروز این‌قدر حساب و کتاب و اما و اگر نداشتند. فرزند برای آن‌ها، سرمایه بود؛ سرمایۀ اقتصادی، اجتماعی، عاطفی و حتی اخروی. فرزند، امیدی برای باقیات صالحات بود. اما امروزه، همۀ این‌ها در هاله‌ای از ابهام فرورفته است. متأسفانه دشواری‌ها و نگرانی‌ها به‌قدری است که برخی اساساً دربارۀ فرزندآوری دچار تردید شده و بقیه نیز پس از چند سال تأخیر در فرزندآوری، به داشتن فرزندان کمتری بسنده می‌کنند. اشتباه نکنید، منظور فقط نگرانی‌های اقتصادی نیست؛ بلکه نگرانی‌های تربیتی است. نگرانی از شرایطی که کنترل مسیر تربیت را از اختیار خانواده خارج کرده و گاهی خانواده احساس می‌کند علیرغم تمام تلاش‌ها و دقت‌های تربیتی که داشته، ولی فرزند راه دیگری انتخاب کرده است؟ خانواده، نظاره گر رقیب‌های جدی مانند فضای مجازی، مدرسه و رسانه‌هاست که اثرگذاری آن‌ها را در رفتار و انتخاب‌های فرزند خود، قوی‌تر می‌بیند. پدر و مادر باید چه کنند تا فرزندان آنها در مسیر زندگی، درست فکر کنند، درست انتخاب کنند و نهایتاً درست رفتار کنند؟ رفتارهای فرزندان از چه سرچشمه‌هایی، نشأت می‌گیرد؟ این کتاب برای پدر و مادر و مربیانی نوشته شده که به دنبال تربیت فرزندانی هستند که بتوانند در برابر “گزینه‌های روی میز”، بهترین گزینه را انتخاب کنند و بر اساس بهترین تصمیم، اقدام به عمل کنند.